1965: موفقیت در ساخت وریستورهای سیلیکون کارباید گروه R & D شرکت پاناسونیک در ژاپن، جهت حفاظت از ولتاژهای ضربه
نوامبر 1965: بر عهده گرفتن وظیفه بهبود وریستورهای نیمه هادی توسط ماتسوکا
1967: موفقیت در دستیابی به وریستورهای اکسید روی اما با ولتاژ آستانۀ پایین و هدایت الکتریکی تنها در یک جهت
ژولای 1967: خراب شدن کورۀ زینترینگ یکی از نمونه ها، ایجاد گریز حرارتی در آن و رسیدن دمای نمونه ها به مقادیر بالاتر از مقدار مطلوب
تست نمونۀ بیش از حد پخته شده توسط ماتسوکا
هدایت متقارن با ولتاژ آستانۀ بالاتر در هر دو پلاریتۀ مثبت و منفی در نمونه های بیش از حد پخته شده
1968: ثبت اختراع جهانی از طرف تیم ماتسوکا و تولید برقگیرهای اکسید فلزی
1972: پیوستن دانشمندان نیمه هادی های نوع وریستوری به تیم ماتسوکا و ساخت وریستور اکسید فلزی صنعتی با ولتاژ 500 ولت
1977: افزودن اکسیدهای فلزی دیگر و دستیابی به وریستورهای ولتاژ بالا
1980: دستیابی شرکت توشیبا به این تکنولوژی و عظیم ترین تولیدکنندۀ برقگیر
1990: رها سازی این تجارت از سوی طراحان و سازندگان اولیۀ برقگیر
1995: انتشار یک اختراع از سوی شرکت هابل و دگرگونی دوبارۀ صنعت برقگیر
تغییر تکنولوژی از مقره های سرامیکی به میله های فایبر گلس پوشیده شده با روکش سیلیکونی
افزایش طول عمر برقگیر